Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών: Ενημέρωση από τη χθεσινή συνάντηση με τον αντιπεριφερειάρχη στο διάδρομο της περιφέρειας…
Το μεσημέρι της Παρασκευής μέλη συλλογικοτήτων, φορέων και συλλόγων της πόλης ξαναβρεθήκαμε στην Αντιπεριφέρεια Χανίων για να διαμαρτυρηθούμε για την απάνθρωπη συνθήκη “φιλοξενίας” των 483 μεταναστ(ρι)ών που βρίσκονται στην Παλαιόχωρα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι για τρίτη μέρα στο ανοιχτό καράβι Σαμαριά και στην ανεμοδαρμένη υγρή προβλήτα του λιμανιού. Είναι κυνηγημένοι-ες, κατατρεγμένοι-ες από πολέμους, ακραία φτώχεια, διώξεις και τη γενικότερη λαίλαπα που λέγεται καπιταλισμός. Ξεκίνησαν από τη Λιβύη και ταξιδεύανε για 4 μέρες στη θάλασσα σε πολύ επικίνδυνες καιρικές συνθήκες, μέσα σ’ ένα σαπιοκάραβο, στοιβαγμένες-οι και ανάμεσά τους υπάρχουν δεκάδες ανήλικα παιδιά. Σήμερα, καταφέραμε να συναντήσουμε τον αντιπεριφερειάρχη, ο οποίος, όταν διεκδικήσαμε αξιοπρεπείς, ανθρώπινες συνθήκες υποδοχής και φιλοξενίας δήλωσε ότι “ο καιρός βοηθάει, οι άνθρωποι δεν κρυώνουν και τρώνε πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό”…Βέβαια να αναφέρουμε πως απέναντι στο αίτημα για επίταξη ξενοδοχείων, αφού “δεν υπάρχει σε όλο το νομό χώρος για να φιλοξενήσει τόσους ανθρώπους”, η “προωθημένη” απάντηση του “κάντε εσείς κατάληψη σ’ ένα ξενοδοχείο” είναι πιο εύηχη από το “να τους πάρετε σπίτι σας”…
Τα ερωτήματα παραμένουν ανοιχτά και αναπάντητα:
-Πώς είναι δυνατόν να ονομάζουμε φιλοξενία την παραμονή των ανθρώπων σε ένα ανοιχτό καράβι και σε σκηνές (που προσφέρθηκαν απ’ την UNHCR), οι οποίες στήθηκαν στην προβλήτα, δίπλα εκεί που σκάει το κύμα;
-Πώς είναι δυνατόν η Αντιπεριφέρεια να ρίχνει το μπαλάκι στο αρμόδιο υπουργείο και να δηλώνει ότι δεν έχει κανένα ρόλο σ’ ένα τέτοιο γεγονός που συμβαίνει στα όρια της διοίκησής της;
-Πώς είναι δυνατόν να μην έχουν προβλεφθεί – οριστεί ακόμη πρωτόκολλα ενεργειών για το πώς αντιμετωπίζει η Περιφέρεια και η Πολιτική Προστασία ένα τέτοιο γεγονός, όταν μάλιστα η περιοχή μας έχει γίνει τόπος αναγκαστικής άφιξης ανθρώπων που κινδυνεύουν στη θάλασσα -και φυσικά δεν επιλέγουν επ’ ουδενί να βρεθούν στην Ελλάδα που είναι διεθνώς γνωστή για την εγκληματική μεταναστευτική πολιτική-;
-Πώς είναι δυνατόν οι άνθρωποι της περιοχής εθελοντικά, όπως ο σύλλογος γυναικών και μεταφερόμενοι αλληλέγγυες-οι να είναι αυτοί που δρουν στο πεδίο χωρίς τη στήριξη της Πολιτείας;
-Πώς είναι δυνατόν ο οικονομικά εύρωστος Δήμος Χανίων να δηλώνει ότι δεν μπορεί να βοηθήσει, όταν την ίδια στιγμή νιώθει περήφανος για τις επενδύσεις του στον πολιτισμό; (Αν πραγματικά ενδιαφερόταν για τον πολιτισμό θα είχε άλλη στάση απέναντι στα μωρά που βρίσκονται εδώ και τρεις μέρες σ’ αυτή την απαράδεκτη συνθήκη, αντί να σπαταλάει χιλιάδες ευρώ για χριστουγεννιάτικα δέντρα απ’ τα Παρίσια, για λαμπιόνια και φιέστες χωρίς κανένα κοινωνικό αντίκρισμα.)
-Πώς είναι δυνατόν τόσα χρόνια εκατοντάδες άνθρωποι να έχουν φτάσει στην περιοχή μας ως ναυαγοί, χωρίς να τους παρέχεται νομική ενημέρωση και όλη τη διαχείριση να την αναλαμβάνει η αστυνομία, χωρίς μεταφραστές, με τις γνωστές της μεθόδους; Και να φεύγουν ως κρατούμενοι-ες, μη γνωρίζοντας που έφτασαν και για πού πάνε;
-Είχαμε χρόνια να δούμε εργαζόμενους της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ σε καραβιά και προς στιγμή ανακουφιστήκαμε πως αυτή τη φορά οι άνθρωποι θα ενημερωθούν τουλάχιστον για τα βασικά τους δικαιώματα ως πρόσφυγες και το “καθεστώς ύπαρξής” τους με την είσοδό τους στη χώρα. Τελικά ποιος θα μας απαντήσει αν πραγματοποιήθηκε η πολυπόθητη και απαραίτητη νομική ενημέρωση στους ανθρώπους; Αν δεν έγινε για άλλη μια φορά ποιος θα το κάνει, αφού η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ αποχώρησε χτες και ήδη διαβάζουμε ότι από αύριο οι άνθρωποι θ’ αρχίσουν να μεταφέρονται τμηματικά προς Αθήνα;
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ-ΟΥΣ
ΑΣΥΛΟ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ-Α ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ